Piper L-4 Grasshopper – Zdjęcia & Video

Piper opracował wariant wojskowy ("Wszystko, co musieliśmy zrobić", Bill Jr. jest cytowany jako powiedzenie, "był farby Cub oliwa drab do produkcji samolotu wojskowego"), różnie oznaczone jako O-59 (1941), L-4 (po kwietniu 1942) i NE (US Navy). ten L-4 Konik polny był mechanicznie identyczny z J-3 cywilnych Cub, ale wyróżniał się wykorzystaniem świetlik szklarni plexiglas i tylne okna dla lepszej widoczności, podobnie jak Taylorcraft L-2 i Aeronca L-3 również w użyciu z sił zbrojnych USA. Przewożenie jednego pilota i bez pasażera, Prędkość maksymalna L-4 wynosi 137 km/h, prędkość przelotowa 121 km/h, pułap serwisowy 3658 m n.p.m., prędkość postojowa 38 mph (61 km/h), wytrzymałość na trzy godziny i zasięg 362 km. Około 5413 L-4 wyprodukowano dla sił amerykańskich, w tym 250 zbudowanych dla US Navy w ramach kontraktu jako NE-1 i NE-2.

Źródła: Piper L-4 Grasshopper na Wikipedii

Tthe Piper L-4 Konik polny był lekkim samolotem używanym przez Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej do różnych ról, takich jak rozpoznanie, rozpoznanie artyleryjskie, łączność i usługi kurierskie. Wywodził się z cywilnego Piper J3 Cub, popularnej i prostej konstrukcji, która miała dobre prowadzenie przy niskich prędkościach i osiągi na krótkim polu. Grasshopper miał silnik Continental O-170, który wytwarzał 65 koni mechanicznych i mógł latać z maksymalną prędkością 85 mil na godzinę i zasięgiem 190 mil.
Tthe Konik polny Był jednym z najczęściej używanych lekkich samolotów w czasie wojny, z prawie 6000 sztuk zakupionych przez USAAF. Niektóre koniki polne zostały zmodyfikowane za pomocą bazooki lub rakiet, aby atakować wrogie czołgi i pojazdy, dzięki czemu zyskały przydomek "Rosie the Rocketeer". Grasshopper brał również udział w inwazji aliantów na Afrykę Północną w 1942 roku, gdzie stanowił cenne wsparcie dla sił lądowych. Piper L-4 Grasshopper był wszechstronnym i niezawodnym samolotem, który sprawdził się na wielu teatrach wojny.