Heinkel He 219 – Zdjęcia & wideo

Tthe Heinkel On 219 Uhu "Eagle-Owl") – nocny myśliwiec, który służył w niemieckiej Luftwaffe w późniejszych etapach II wojny światowej. Stosunkowo wyrafinowany projekt, He 219 posiadał wiele innowacji, w tym Lichtenstein SN-2 zaawansowanych VHF-band przechwytywania radaru, również używane na Ju 88G i Bf 110G nocnych myśliwców. Był to również pierwszy operacyjny samolot wojskowy wyposażony w fotele wyrzutowe i pierwszy operacyjny niemiecki samolot z czasów II wojny światowej z podwoziem trójkołowym. Gdyby Uhu był dostępny w ilości, mógłby mieć znaczący wpływ na strategiczną nocną ofensywę bombową Królewskich Sił Powietrznych; ale tylko 294 wszystkich modeli zostały zbudowane do końca wojny i te widział tylko ograniczoną obsługę. Ernst-Wilhelm Modrow był czołowym nocnym asem myśliwskim na He 219. Modrow został uznany za 33 z 34 zwycięstw powietrza nocy na typ.

Źródła: Heinkel He 219 na Wikipedii

Heinkel He 219 – niemiecki myśliwiec nocny z okresu II wojny światowej. Był to jeden z najbardziej zaawansowanych samolotów swoich czasów, wyposażony w innowacje, takie jak ciśnieniowy kokpit, fotele wyrzucane, trójkołowe podwozie i potężny system radarowy. He 219 był również dobrze uzbrojony w kilka dział, z których niektóre były zamontowane pod kątem, aby strzelać w górę do spodu bombowców wroga. He 219 został nazwany przez Luftwaffe Uhu (Puchacz), co odzwierciedla jego nocną rolę.
He 219 mógł osiągnąć prędkość maksymalną 670 km/h i miał zasięg 1 545 km. Jednak wyprodukowano tylko około 300 He 219, z powodu ingerencji politycznej, problemów technicznych i braku zasobów. He 219 był chwalony przez niektórych jako najlepszy nocny myśliwiec wojny, ale także krytykowany przez innych za zbyt skomplikowany i drogi.