Lockheed AH-56 Cheyenne – Foto's &video's

De Lockheed AH-56 Cheyenne was een aanvalshelikopter ontwikkeld door Lockheed voor het Amerikaanse leger. Het kwam voort uit het Advanced Aerial Fire Support System (AAFSS)-programma van het leger om de eerste speciale aanvalshelikopter van de dienst in te zetten. Lockheed ontwierp de Cheyenne met behulp van een vierbladig stijve rotorsysteem en configureerde het vliegtuig als een samengestelde helikopter met laag gemonteerde vleugels en een op de staart gemonteerde stuwpropeller aangedreven door een General Electric T64-turboshaftmotor. De Cheyenne zou een snelle sprintcapaciteit hebben om gewapende escorte te bieden aan de transporthelikopters van het leger, zoals de Bell UH-1 Iroquois.

Bron: Lockheed AH-56 Cheyenne op Wikipedia

De Lockheed AH-56 Cheyenne was een geavanceerde aanvalshelikopter ontwikkeld door Lockheed voor het Amerikaanse leger in de late jaren 1960. Het is ontworpen als een snel en wendbaar vliegtuig met een stijf rotorsysteem en een duwpropeller voor meer snelheid en wendbaarheid. De Cheyenne was ook uitgerust met een geavanceerd wapensysteem met een 30 mm kanon, antitankraketten, raketten en een schutterspost in de neus. De Cheyenne was bedoeld als de belangrijkste aanvalshelikopter van het leger in de jaren 1970 en 1980, ter vervanging van de AH-1 Cobra en als aanvulling op de UH-1 Iroquois.
Het Cheyenne-programma kreeg echter te maken met veel technische en politieke uitdagingen die de ontwikkeling en het testen ervan vertraagden. Het stijve rotorsysteem bleek complex en gevoelig voor trillingen, waardoor uitgebreide aanpassingen en herontwerpen nodig waren. De duwschroef veroorzaakte ook stabiliteits- en controleproblemen, vooral bij lage snelheden en grote hoogten. Het wapensysteem was ook ingewikkeld en duur, waardoor een grote bemanning van twee piloten en twee kanonniers nodig was. De Cheyenne kreeg ook te maken met concurrentie van het A-10 Thunderbolt II close air support-vliegtuig van de luchtmacht, dat goedkoper en eenvoudiger te bedienen was. Het leger annuleerde uiteindelijk het Cheyenne-programma in 1972, nadat er slechts 10 prototypes waren gebouwd en gevlogen. De erfenis van de Cheyenne was gemengd: het was een visionair en innovatief ontwerp dat de grenzen van helikoptertechnologie verlegde, maar het was ook een kostbaar en onrustig project dat niet voldeed aan de verwachtingen en behoeften van het leger.