Northrop X-4 Bantam – Zdjęcia & filmy

Tthe Northrop X-4 Bantam był prototypem małego samolotu dwuodrzutowego wyprodukowanego przez Northrop Corporation w 1948 roku. Nie miał poziomych powierzchni ogonowych, zamiast tego polegał na połączonych powierzchniach sterowych windy i lotek (zwanych elevonami) do kontroli w położeniu pitch and roll, prawie dokładnie w stylu podobnego formatu, napędzanego rakietami Messerschmitt Me 163 nazistowskiej Luftwaffe. Niektórzy aerodynamicy zaproponowali, że wyeliminowanie usterzenia poziomego zlikwidowałoby również problemy ze stabilnością przy dużych prędkościach (zwane przeciągnięciem uderzeniowym) wynikające z interakcji naddźwiękowych fal uderzeniowych ze skrzydeł i stateczników poziomych. Pomysł miał zalety, ale ówczesne systemy kontroli lotu uniemożliwiły X-4 jakikolwiek sukces.

Źródła: Northrop X-4 Bantam na Wikipedii

Northrop X-4 Bantam był eksperymentalnym samolotem zaprojektowanym i zbudowanym przez Northrop Corporation pod koniec 1940 roku. Była to jedna z pierwszych prób stworzenia bezogonowego samolotu, który mógłby latać z dużą prędkością i wysokością. X-4 miał półokrągłe skrzydło ze skośną krawędzią natarcia i prostą krawędzią spływu. Napędzany był dwoma silnikami turboodrzutowymi Westinghouse J30 zamontowanymi w kadłubie. X-4 miał jednomiejscowy kokpit z baldachimem bąbelkowym, który zapewniał dobrą widoczność.
Głównym celem X-4 było przetestowanie stateczności i kontroli bezogonowego samolotu przy prędkościach transdźwiękowych, czyli bliskich prędkości dźwięku. Oczekiwano, że X-4 osiągnie maksymalną prędkość Mach 0,95 i maksymalną wysokość 40 000 stóp. Jednak X-4 napotkał kilka problemów podczas prób w locie, które rozpoczęły się w 1948 roku, a zakończyły w 1953 roku. Najpoważniejszym problemem była utrata stabilności wzdłużnej przy dużych prędkościach, co powodowało niekontrolowane pochylanie nosa w górę lub w dół. Zjawisko to, znane jako sprzężenie bezwładnościowe, zostało później odkryte jako wpływ na wiele innych wczesnych myśliwców odrzutowych. X-4 cierpiał również z powodu awarii silnika, awarii strukturalnych i awarii podwozia.
Program X-4 został anulowany w 1953 roku po 82 lotach i dwóch prototypach. X-4 nie osiągnął swoich celów projektowych i nie przyczynił się zbytnio do rozwoju samolotów bezogonowych. Dostarczył jednak cennych danych na temat aerodynamiki transdźwiękowej i sprzężenia bezwładnościowego, co pomogło ulepszyć konstrukcję późniejszych samolotów naddźwiękowych. X-4 zainspirował także inne eksperymentalne samoloty bezogonowe, takie jak Convair XF-92 i Northrop XB-35. Dwa prototypy X-4 są przechowywane w Muzeum Narodowym Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i Muzeum Testów Lotniczych Sił Powietrznych.