Macchi M.C.72 – Foto's & Video's

De Macchi MC 72 is een experimenteel watervliegtuig ontworpen en gebouwd door het Italiaanse vliegtuigbedrijf Macchi Aeronautica. De M.C. 72 had vijf jaar lang het wereldsnelheidsrecord voor alle vliegtuigen in handen. In 1933 en 1934 vestigde het wereldsnelheidsrecords voor door zuigermotoren aangedreven watervliegtuigen; dat laatste staat er nog steeds.

Bron: Macchi M.C.72 op Wikipedia

De Macchi M.C. 72 was een experimenteel watervliegtuig ontworpen en gebouwd door het Italiaanse vliegtuigbedrijf Macchi Aeronautica in de jaren 1930. Het werd aangedreven door een aangepaste Fiat AS.6-motor met twee contraroterende propellers en had een unieke romp met metalen en houten secties. De M.C. 72 was bedoeld om deel te nemen aan de Schneider Trophy race, maar door motorproblemen heeft hij nooit deelgenomen. Het verwierf echter bekendheid door in 1933 en 1934 twee wereldsnelheidsrecords te vestigen voor watervliegtuigen met zuigermotoren, waarbij een maximumsnelheid van 709 km/u (440 mph) werd bereikt. Dit laatste record staat vandaag de dag nog steeds als de hoogste snelheid die ooit door een propellervliegtuig boven water is bereikt.
De M.C. 72 was het resultaat van een serie watervliegtuigen ontwikkeld door Macchi Aeronautica onder leiding van ontwerper Mario Castoldi. Het bedrijf had in 1926 de Schneider Trophy gewonnen met de M.39, maar slaagde er niet in zijn succes te herhalen met latere modellen zoals de M.52, M.52R en M.67. Castoldi ontwierp vervolgens de MC 72 als een eendekker met twee drijvers en een gestroomlijnde romp met verschillende radiatoren voor het koelen van het water en de olie van de krachtige motor. De motor zelf was een tweemotorige Fiat AS.6 die bestond uit twee naast elkaar gemonteerde AS.5 V12-motoren die naast elkaar waren gemonteerd en op elkaar waren afgestemd. De motor produceerde ongeveer 2.500-3.100 pk (1.900-2.300 kW) en dreef twee driebladige metalen propellers aan die in tegengestelde richting draaiden om het koppel op te heffen.
De ontwikkeling van de M.C. 72 werd geplaagd door technische problemen en vertragingen, evenals tragische ongelukken die het leven kostten aan twee testpiloten: Monti en Bellini. Het vliegtuig was niet klaar voor de laatste Schneider Trophy-race in 1931, die voor de derde achtereenvolgende keer door Groot-Brittannië werd gewonnen. Macchi bleef echter werken aan het verbeteren van de prestaties van de MC 72 met financiële steun van de regering van Benito Mussolini. In april 1933, na 35 vluchten en verschillende motorrevisies, loodste Warrant Officer Francesco Agello de MC 72 naar een nieuw wereldsnelheidsrecord over water van 682 km/u (424 mph), waarmee hij het vorige Britse record van 655 km/u (407 mph) van George Stainforth in een Supermarine S6B brak. Een jaar later, op 23 oktober, verbeterde Agello zijn eigen record door een verbazingwekkende snelheid van 709 km/u (440 mph) boven het Gardameer te bereiken. Deze prestatie maakte hem tot een internationale beroemdheid en leverde hem verschillende prijzen en onderscheidingen op.
The M.C. 72 remains one of the most remarkable achievements in aviation history, as well as one of the most beautiful examples of Italian design and engineering. It is widely regarded as one of Castoldi’s masterpieces, along with his later fighter aircraft such as the C202 Folgore and C205 Veltro. Only one surviving example of the M.C. 72 exists today; it is preserved at the Italian Air Force Museum at Vigna di Valle near Rome.