De finale en veruit de meest voorkomende van de
Stug Serie. De bovenste bovenbouw werd verbreed: aan weerszijden werden gelaste dozen verlaten. Dit nieuwe bovenbouwontwerp verhoogde zijn hoogte tot 2160 mm. De achterwand van het vechtcompartiment werd rechtgetrokken en de ventilatieventilator bovenop de bovenbouw werd verplaatst naar de achterkant van het vechtcompartiment. Vanaf maart 1943 werd de periscoop van de bestuurder verlaten. In februari 1943 werd Alkett als tweede fabrikant bij MIAG aangesloten. Vanaf mei 1943 werden pantserplaten (Schürzen) op G-modellen gemonteerd voor extra pantserbescherming, met name tegen Russische antitankgeweren, maar waren ook nuttig tegen holle munitie. Zijplaten werden retro gemonteerd op sommige Ausf. F/8-modellen, omdat ze in juni 1943 op alle stug's en andere tanks in de frontlinie zouden worden gemonteerd ter voorbereiding op de slag bij Koersk. De montages voor Schürzen bleken onvoldoende sterk, aangezien velen in het gebied verloren gingen. Vanaf maart 1944 werd een verbeterde montage geïntroduceerd; als gevolg hiervan worden zijrokken vaker gezien met laat model Ausf G. Vanaf mei 1943 werden 80 mm dikke platen gebruikt voor frontaal pantser in plaats van twee platen van 50 mm + 30 mm. Er was echter een achterstand van StuGs met voltooid 50 mm pantser. Daarvoor moest tot oktober 1943 nog een 30 mm extra pantserplaat worden gelast of vastgeschroefd.
Bron: StuG III Ausf. G op Wikipedia
Meer info:
De StuG III Ausf. G was the final and most widely produced variant of the StuG III series of assault guns. It was a self-propelled gun based on the chassis of the Panzer III tank, armed with a 75 mm StuK 40 L/48 gun that could fire both high-explosive and armor-piercing rounds. The StuG III Ausf. G entered service in December 1942 and saw action on all fronts of World War II until the end of the war. It was a versatile and effective weapon that could support infantry attacks, defend against enemy tanks, and provide indirect fire support.
De Stug III Ausf. G had a low profile, good mobility, and thick frontal armor that made it hard to hit and destroy. It was also cheaper and easier to produce than conventional tanks, and could be mounted with additional equipment such as a machine gun, a concrete armor plate, or a remote-controlled demolition charge. The StuG III Ausf. G was one of the most successful German armored vehicles of the war, with over 8,000 units built and a high kill ratio against enemy tanks.
