Tthe Północnoamerykański B-45 Tornado był pierwszym operacyjnym bombowcem odrzutowym Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (USAF) i pierwszym na świecie bombowcem z silnikiem wieloodrzutowym tankowanym w powietrzu. B-45 był ważną częścią amerykańskiego odstraszania nuklearnego przez kilka lat na początku 1950 roku, ale wkrótce został zastąpiony przez Boeinga B-47 Stratojet. B-45 i RB-45 służyły w Dowództwie Lotnictwa Strategicznego Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych od 1950 do 1959 roku.
Źródła: North American B-45C Tornado na Wiki
Więcej informacji:
Tthe Północnoamerykański B-45 Tornado był pierwszym bombowcem odrzutowym, który wszedł do służby w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Został zaprojektowany i zbudowany przez North American Aviation pod koniec lat 40., jako odpowiedź na zapotrzebowanie na szybki bombowiec dalekiego zasięgu, który mógłby przenosić broń jądrową. B-45 miał cztery silniki odrzutowe zamontowane parami pod skrzydłami i odchylone do tyłu usterzenie. Mógł przenosić do 22 000 funtów bomb, w tym bombę jądrową Mark 7. B-45 był również zdolny do tankowania w powietrzu, co zwiększyło jego zasięg i wytrzymałość.
Tthe B-45 Pierwszy lot odbył się w marcu 1947 roku, a do służby wszedł w 1948 roku. Początkowo został przydzielony do Dowództwa Lotnictwa Strategicznego (SAC), ale później został przeniesiony do Dowództwa Lotnictwa Taktycznego (TAC) w 1950 roku. B-45 brał udział w walkach podczas wojny koreańskiej, gdzie wykonywał strategiczne misje bombowe i rozpoznawcze. Brał również udział w kilku tajnych operacjach nad Związkiem Radzieckim i Chinami, takich jak Operacja Ju-Jitsu i Operacja Home Run. B-45 był stopniowo zastępowany przez bardziej zaawansowany Boeing B-47 Stratojet w połowie lat 50. i wycofany ze służby w 1959 roku. Łącznie zbudowano 143 B-45, z których do dziś zachował się tylko jeden w Narodowym Muzeum Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych.