Supermarine Walrus – Zdjęcia & wideo

Galeria zdjęć Morsy Supermarine, The Supermarine Walrus (originally known as the Supermarine Seagull V) was a British single-engine amphibious biplane reconnaissance aircraft designed by R. J. Mitchell and first flown in 1933. It was operated by the Fleet Air Arm (FAA) and also served with the Royal Air Force (RAF), Royal Australian Air Force (RAAF), Royal New Zealand Navy (RNZN) and Royal New Zealand Air Force (RNZAF). It was the first British squadron-service aircraft to incorporate in one airframe a fully retractable main undercarriage, completely enclosed crew accommodation and all-metal fuselage

Źródła: Supermarine Walrus na Wiki

Supermarine Walrus był jednosilnikowym dwupłatem desantowym zaprojektowanym przez Reginalda Mitchella i używanym do rozpoznania morskiego. Był obsługiwany przez Fleet Air Arm, a także służył w Royal Air Force, Royal Australian Air Force, Royal Canadian Air Force, Royal New Zealand Navy i Royal New Zealand Air Force. Był to pierwszy brytyjski samolot z całkowicie chowanym podwoziem, całkowicie zamkniętym kokpitem i całkowicie metalowym kadłubem. Był wystrzeliwany przez katapulty z okrętów i mógł przenosić bomby i bomby głębinowe.
Posiadał silnik gwiazdowy Bristol Pegasus VI zamontowany w gondoli pod górnym skrzydłem i czterołopatowe śmigło w konfiguracji pchającej. Miał rozpiętość skrzydeł 14 m, długość 10,2 m, wysokość 4,6 m i prędkość maksymalną 215 km/h. Miał dwa lub trzy karabiny maszynowe Vickers K do uzbrojenia. Został nazwany przez załogi "Shagbat" lub "Steam-gołąb". Produkowano go od 1933 do 1944 roku, a łącznie zbudowano 740 morsów w trzech wariantach: Seagull V i Walrus I z metalowym kadłubem oraz Walrus II o drewnianym kadłubie.