
Jakowlew Jak-50 | |
---|---|
Kraju | Radzieckiego |
Typu | Samoloty szkolno-treningowe/akrobacyjne |
Produkowane | 1975-1986 |
Zbudowany | 314 |
Tthe Jakowlew Jak-50 (Russian: Яковлев Як-50) aerobatic aircraft is a single-seat all-metal low-wing monoplane with retractable main wheels and exposed tail wheel. The control surfaces are fabric-covered to save weight. The aircraft is not equipped with flaps. The supercharged engine may be the Vedeneyev M14P (standard production line version), M14PF or M14R, producing between 360 and 450 hp and driving the propeller via a reduction gearbox. The landing gear, brakes and engine starter are operated by compressed air. Replenished by an engine-driven compressor, the main and emergency air bottles are contained within the forward fuselage between the firewall and fuel tanks.
Źródła: Jakowlew Jak-50 na Wikipedii
Jakowlew Jak-50 Spacer | |
---|---|
Fotograf | Władimir Yakubov |
Lokalizacja | Hayward Airport Open House |
Zdjęcia | 64 |

Podobne zestawy:

Znajdź zestawy w serwisie eBay:
Jakowlew Jak-50 to jednomiejscowy samolot akrobacyjny, który został opracowany przez radzieckiego producenta Jakowlew w 1970 roku. Jest to dolnopłat z metalowym kadłubem i pokrytymi tkaniną powierzchniami sterowymi. Ma chowane podwozie główne i stałe koło ogonowe. Jak-50 jest napędzany silnikiem tłokowym gwiazdowym, który napędza dwułopatowe śmigło. Silnikiem może być Vedeneyev M-14P, M-14PF lub M-14R, wytwarzający od 360 do 450 koni mechanicznych.
Jak-50 został zaprojektowany jako samolot szkolno-akrobacyjny dla DOSAAF, radzieckiej paramilitarnej organizacji lotniczej. Pierwszy lot odbył się 25 czerwca 1975 roku i wszedł do służby w 1976 roku. Jak-50 okazał się udanym samolotem akrobacyjnym, zdobywając dwa mistrzostwa świata w 1976 i 1980 roku. Służył również jako instruktor wojskowy dla kilku krajów, w tym Litwy, Rosji i Ukrainy.
Jak-50 ma doskonałe właściwości jezdne i wysoki stosunek mocy do masy, co pozwala mu wykonywać złożone manewry i nieograniczoną akrobację. Ma jednak również pewne wady, takie jak wysokie zużycie paliwa, ograniczony zasięg i wytrzymałość oraz zmęczenie strukturalne z powodu dużych naprężeń nałożonych na płatowiec. Niektóre Jak-50 doznały awarii dźwigara skrzydła, co spowodowało śmiertelne wypadki. Jak-50 został ostatecznie zastąpiony przez bardziej zaawansowane samoloty akrobacyjne, takie jak Jak-55 i Su-26.
Obecnie tylko około 90 Jak-50 pozostaje zdatnych do lotu i jest własnością prywatnych pilotów i kolekcjonerów w różnych krajach. Jak-50 jest nadal uważany za jeden z najlepszych samolotów akrobacyjnych swojej epoki i klasyczny przykład radzieckiej inżynierii lotniczej.
Liczba wyświetleń : 1683