M19 Multiple Gun Motor Carriage – Zdjęcia i wideo

Tthe M19 Wózek silnikowy z wieloma działami (MGMC) was a World War II United States Army self-propelled anti-aircraft weapon on the M24 light tank chassis. It was equipped with two Bofors 40 mm (1.6 in) guns. It was produced by Cadillac and Massey-Ferguson of Canada near the end of 1944. The M19 was developed from the T65 which was based on the M5 light tank chassis. The original design was improved upon and designated the T65E1. It was accepted into service in May 1944 as the M19 MGMC, equipping several U.S. Army anti-aircraft units during World War II. The M19A1 was an improved variant with an auxiliary engine and spare barrels for the 40 mm Bofors guns.

Źródła: M19 Wiele Gun Motor Carriage na Wikipedii

M19 Multiple Gun Motor Carriage – samobieżna broń przeciwlotnicza opracowana przez Stany Zjednoczone podczas II wojny światowej. Bazował on na podwoziu czołgu lekkiego M24 Chaffee i był uzbrojony w dwa działa Boforsa kalibru 40 mm zamontowane w wieży z otwartym dachem. M19 miał zapewnić mobilną obronę przeciwlotniczą jednostkom pancernym, ale okazał się również skuteczny przeciwko celom naziemnym, takim jak piechota, lekkie pojazdy i bunkry.
M19 został zaprojektowany w 1943 roku jako następca wcześniejszych wariantów półgąsienicowych M13 i M16, które miały mniejszą mobilność i siłę ognia. M19 używał tej samej wieży, co M42 Duster, który został opracowany w późniejszym okresie wojny. M19 miał sześcioosobową załogę: dowódcę, kierowcę, działonowego, ładowniczego i dwóch pracowników obsługi amunicji. Pojazd przewoził 352 sztuki amunicji 40 mm w magazynkach po cztery sztuki. Armaty mogły obracać się o 360 stopni i elewacji od -5 do +85 stopni. M19 miał maksymalną prędkość 35 mil na godzinę (56 km/h) i zasięg 150 mil (240 km).
M19 wszedł do służby pod koniec 1944 roku i brał udział w działaniach na europejskim i Pacyfiku. Był szczególnie przydatny w ofensywie w Ardenach, gdzie pomógł odeprzeć ataki niemieckiej Luftwaffe na alianckie linie zaopatrzeniowe. M19 wspierał również desanty morskie na Filipinach i Okinawie, gdzie walczył zarówno z samolotami, jak i łodziami kamikaze. Po wojnie M19 pozostał w służbie US Army do 1953 roku, kiedy to został zastąpiony przez M42 Duster. Niektóre M19 były również eksportowane do innych krajów, takich jak Francja, Belgia i Korea Południowa.