Lockheed Electra 12 – Φώτο &; Βίντεο

Teh Lockheed Μοντέλο 12 Electra Το Junior, πιο γνωστό ως Lockheed 12 ή L-12, είναι ένα οκταθέσιο, εξαθέσιο, εξ ολοκλήρου μεταλλικό δικινητήριο μεταγωγικό αεροσκάφος των τελών της δεκαετίας του 1930 σχεδιασμένο για χρήση από μικρές αεροπορικές εταιρείες, εταιρείες και πλούσιους ιδιώτες. Μια περιορισμένη έκδοση του Lockheed Model 10 Electra, το Lockheed 12 δεν ήταν δημοφιλές ως αεροσκάφος, αλλά χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως εταιρικό και κυβερνητικό μεταφορικό μέσο. Αρκετές χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη δοκιμή νέων τεχνολογιών αεροπορίας.

Πηγή: Lockheed Electra 12 στη Wikipedia

Το Lockheed Electra 12 ήταν ένα δικινητήριο, εξ ολοκλήρου μεταλλικό μονοπλάνο αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από την Lockheed Aircraft Corporation στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Σχεδιάστηκε ως μια μικρότερη έκδοση του Lockheed Model 10 Electra και προοριζόταν να ανταγωνιστεί τα Boeing 247 και Douglas DC-2. Το Electra 12 είχε χωρητικότητα 12 επιβατών και πλήρωμα δύο ατόμων και τροφοδοτούνταν από δύο ακτινικούς κινητήρες Pratt & Whitney R-985 Wasp Junior. Είχε ένα ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης, μια έλικα μεταβλητού βήματος και μια αεροδυναμική άτρακτο. Το Electra 12 πέταξε για πρώτη φορά στις 23 Ιουνίου 1936 και εισήλθε σε υπηρεσία με την Northwest Airlines τον Σεπτέμβριο του 1937.
Χρησιμοποιήθηκε επίσης από πολλές άλλες αεροπορικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των American Airlines, Pan American Airways και Transcontinental και Western Air. Το Electra 12 επαινέθηκε για την ταχύτητα, την άνεση και την αξιοπιστία του και έθεσε πολλά ρεκόρ για διηπειρωτικές πτήσεις. Ωστόσο, αντιμετώπισε σκληρό ανταγωνισμό από το Douglas DC-3, το οποίο είχε μεγαλύτερη χωρητικότητα και χαμηλότερο λειτουργικό κόστος. Η παραγωγή του Electra 12 έληξε το 1941, μετά την κατασκευή 130 αεροσκαφών. Μερικοί από αυτούς μετατράπηκαν σε στρατιωτικούς ρόλους μεταφοράς ή αναγνώρισης κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και άλλοι συνέχισαν να πετούν στην πολιτική αεροπορία μέχρι τη δεκαετία του 1950.