Northrop JB-1 Bat – Zdjęcia & Filmy

Tthe Northrop JB-1 był amerykańskim pociskiem manewrującym ziemia-ziemia, który był prototypowym latającym skrzydłem z napędem odrzutowym. Program United States Army Air Forces MX-543 został zainicjowany we wrześniu 1942 roku w celu wykorzystania licencyjnych wersji silnika odrzutowego Franka Whittle'a (General Electric J31). Northrop Corporation została zakontraktowana pod koniec 1943 roku i zbudowano tylko 10 płatowców JB-1. Wersja załogowa została odholowana na 1 lot "27 sierpnia 1943 roku" z Rogers Dry Lake, a wersja szybowcowa została wystrzelona z sanek z napędem rakietowym i rozbiła się w grudniu 1944 roku. Bezzałogowy JB-1 napędzany improwizowanym turboodrzutowym odrzutowym General Electric B-1 o rozpiętości skrzydeł 28 stóp 4 cali (8,64 m) wykonał swój pierwszy lot z wyspy Santa Rosa w Eglin Field na Florydzie 7 grudnia 1944 roku i rozbił się 400 jardów od wyrzutni kolejowej.

Źródła: Northrop JB-1 na Wikipedii

Northrop JB-1 Bat – latający pocisk manewrujący z napędem odrzutowym, opracowany przez Northrop Corporation podczas II wojny światowej. Miała to być broń ziemia-ziemia, która mogła dostarczyć bombę o masie 900 kg (2000 funtów) do celu oddalonego o 400 km (250 mil). JB-1 Bat został zainspirowany niemiecką latającą bombą V-1, która została odkryta przez aliantów w 1942 roku. JB-1 Bat wykorzystywał dwa silniki turboodrzutowe General Electric B-1, które wywodzą się z konstrukcji turbosprężarki. JB-1 Bat miał rozpiętość skrzydeł 10,4 m (34 stopy) i długość 6,4 m (21 stóp). Jego prędkość maksymalna wynosiła 640 km/h (400 mph), a prędkość przelotowa 480 km/h (300 mph).
JB-1 Bat był testowany jako szybowiec załogowy i jako bezzałogowy pocisk rakietowy. Pierwszy lot wersji szybowcowej odbył się 27 sierpnia 1944 roku, za sterami zasiadł pilot doświadczalny Harry Crosby. Pierwszy start wersji rakietowej miał miejsce 7 grudnia 1944 roku, ale nie powiódł się z powodu awarii silnika i niewłaściwego ustawienia elevonu. JB-1 Bat cierpiał na wiele problemów technicznych, takich jak awarie silnika, złożoność konstrukcji i problemy z nadwagą. Northrop próbował ulepszyć konstrukcję, stosując pulsacyjny silnik odrzutowy Forda zamiast silników turboodrzutowych GE B-1, co zaowocowało wariantem JB-10. Jednak JB-10 miał również słabe osiągi i niezawodność. Program JB-1 Bat został anulowany w 1946 roku po zaledwie 13 lotach, z których żaden nie zakończył się sukcesem.