Fairey Fulmar Mk.I – Φώτο & Βίντεο

Συλλογή φωτογραφιών ενός Φέρι Φούλμαρ Μκ.Ι., The Fairey Fulmar was a British carrier-borne fighter aircraft that served with the Fleet Air Arm (FAA) during the Second World War. A total of 600 were built by Fairey Aviation at its Stockport factory between January 1940 and December 1942. The Fulmar’s design was based on that of the earlier Fairey P.4/34 that was in turn developed in 1936 as a replacement for the Fairey Battle light bomber. Although its performance (like that of its Battle antecedent) was lacking, the Fulmar was a reliable, sturdy aircraft with long range and an effective armament of eight machine guns.

Πηγή: Νεράιδα Φούλμαρ Μκ.Ι στο Wiki

Teh Fairey Fulmar was a British carrier-borne reconnaissance aircraft / fighter aircraft that served with the Royal Navy’s Fleet Air Arm during the Second World War. It was developed and manufactured by Fairey Aviation Company, based on the design of the Fairey P.4/34 light bomber. It was named after the northern fulmar, a seabird native to the British Isles.
Το Fulmar ήταν ένα διθέσιο μονοπλάνο με χαμηλή πτέρυγα και ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Τροφοδοτούνταν από έναν μόνο κινητήρα Rolls-Royce Merlin που του έδινε μέγιστη ταχύτητα 438 km/h και αυτονομία 1.255 km. Ήταν οπλισμένο με οκτώ πολυβόλα Browning των 7,7 χιλιοστών στις πτέρυγες και μερικές φορές ένα πολυβόλο Vickers K στραμμένο προς τα πίσω για άμυνα. Θα μπορούσε επίσης να μεταφέρει δύο βόμβες των 45 κιλών ή μία βόμβα των 110 κιλών κάτω από την άτρακτο.
Το Fulmar πέταξε για πρώτη φορά στις 4 Ιανουαρίου 1940 και τέθηκε σε υπηρεσία τον Μάιο του 1940. Χρησιμοποιήθηκε για αποστολές αναγνώρισης, συνοδείας και αναχαίτισης σε διάφορα θέατρα πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Άπω Ανατολής. Συμμετείχε σε αρκετές αξιοσημείωτες ενέργειες, όπως η καταδίωξη του γερμανικού θωρηκτού Μπίσμαρκ, η ναυμαχία του ακρωτηρίου Ματαπάν και η υπεράσπιση της Μάλτας. Αν και ήταν αξιόπιστο, στιβαρό και καλά οπλισμένο, ήταν επίσης αργό και αευέλικτο σε σύγκριση με μονοθέσια μαχητικά όπως το Supermarine Spitfire και το Mitsubishi A6M Zero. Σταδιακά αντικαταστάθηκε από πιο προηγμένα αεροσκάφη όπως το Supermarine Seafire και το Grumman Martlet από το 1942 και μετά. Τα τελευταία Fulmars αποσύρθηκαν από την πρώτη γραμμή τον Φεβρουάριο του 1945.
Teh Fairey Fulmar was an important aircraft for the Fleet Air Arm during the early years of the war, when it had few other modern fighters available. It proved to be effective in its intended role as a long-range reconnaissance/fighter aircraft, but it also suffered from its limitations as a navalised bomber design. A total of 600 Fulmars were built between 1940 and 1943.