Model – Gąsienice do PZ III/IV w użyciu 1943-45 – Friulmodel ATL-117
Panzer to niemiecki termin oznaczający "opancerzony". Jeśli słowo to można dziś zastosować do wszystkich niemieckich pojazdów opancerzonych, od początków do dnia dzisiejszego, użycie oznacza, że zasadniczo odnosi się ono do niemieckich gąsienicowych pojazdów opancerzonych z II wojny światowej (panzerkampfwagen, opancerzony wóz bojowy, w skrócie PzKfw), które miały szczególną konstrukcję i zastosowanie taktyczne. Ogólny termin jest rzadziej używany w odniesieniu do powojennych niemieckich czołgów podstawowych (czołg podstawowy) (Leopard 1 i 2), podobnie jak inne zachodnie systemy uzbrojenia. Francuska historiografia używa liczby mnogiej "panzers". Niektóre francuskie prace używają tego słowa jako skrótu od dużych jednostek pancernych, "2nd Panzer" oznaczającego 2nd Armored Division lub 2.Panzer Division.
Pancerniki, zwłaszcza te w drugiej połowie wojny, budziły duże obawy, mniej liczne, ale często bardziej niebezpieczne niż ich przeciwnicy. Czołgi ciężkie Tiger i Tiger II były zatem najsilniej opancerzonymi pojazdami swoich czasów.
Panzer IV był najczęściej używanym niemieckim pojazdem opancerzonym podczas II wojny światowej. Działał na wszystkich frontach: Polska, Francja, Bałkany, Grecja, Front Wschodni, Afryka Północna, Włochy itp.
Czytaj dalej

Model – Gąsienice do TIGER I typ początkowy – Friulmodel ATL-116
Tiger I (Tygrys), skrót od Panzerkampfwagen VI Tiger Ausführung E – Sonderkraftfahrzeug 181, niemiecki czołg ciężki w służbie w latach 1942-1945, jest jednym z najbardziej znanych czołgów II wojny światowej, chociaż był mało produkowany w porównaniu z radzieckim T-34 lub amerykańskim Shermanem.
To jego wymiary, bardzo kwadratowe linie, jego opór w walce, jego siła, a także doświadczone załogi, które doprowadziły go do ognia, które naznaczyły duchy, zwłaszcza z powodu niemieckiej propagandy.
Jego rozwój rozpoczął się w 1937 roku, a kiedy po raz pierwszy pojawił się na froncie 29 sierpnia 1942 roku w pobliżu Leningradu, Tygrys I był najbardziej zaawansowanym technicznie, najlepiej chronionym i najpotężniejszym czołgiem ustawionym przez Osi, wykazującym ograniczoną, ale wyjątkową mobilność jak na jednostkę, która była ponad dwukrotnie cięższa od swoich poprzedników i większości gąsienicowych przeciwników. Ale czołg ciężki, oprócz niskiej produkcji, cierpiał przez całą swoją karierę z powodu bardzo delikatnej mechaniki, która znacznie zmniejszała jego dostępność do ognia, co przy niskiej autonomii i nadmiernej masie komplikowało jego wdrożenie operacyjne.
Czytaj dalej