De Tupolev Tu-22M (Russisch: Туполев Ту-22М; NAVO-codenaam: Backfire) is een supersonische, variabele vleugel, lange afstand strategische en maritieme aanvalsbommenwerper ontwikkeld door het Tupolev Design Bureau. Volgens sommige bronnen werd aangenomen dat de bommenwerper ooit Tu-26 werd genoemd. Tijdens de Koude Oorlog werd de Tu-22M bediend door de Sovjet luchtmacht (VVS) in een strategische bombardementsrol, en door de Sovjet Marine Luchtvaart (Aviacija Vojenno-Morskogo Flota, AVMF) in een lange afstand maritieme anti-scheepvaart rol. [2] Aanzienlijke aantallen blijven in dienst bij de Russische luchtmacht en vanaf 2014 zijn meer dan 100 Tu-22M's in gebruik.
Bron: Tupolev Tu-22M op Wikipedia
Meer info:
De Tupolev Tu-22M is een supersonische bommenwerper die werd ontwikkeld door de Sovjet-Unie in de jaren 1960 als een verbetering van de Tu-22. De Tu-22M heeft een variabele veegvleugel waarmee hij zich kan aanpassen aan verschillende vluchtomstandigheden en missies. De Tu-22M kan een verscheidenheid aan wapens dragen, waaronder kernbommen, kruisraketten en anti-scheepsraketten. De Tu-22M werd gebruikt door de Sovjet-luchtmacht en naval aviation voor strategische bombardementen en maritieme aanvalsrollen. De Tu-22M is nog steeds in dienst bij de Russische lucht- en ruimtevaarttroepen, hoewel deze wordt gemoderniseerd en geüpgraded naar de Tu-22M3M-variant.