Su-101 Uralmash – Zdjęcia & Video

Tthe Uralmash-1 (Уралмаш-1) – radziecki prototyp samobieżnego działa, opracowany podczas II wojny światowej. Był to bezwieglądowy, gąsienicowy opancerzony pojazd bojowy zaprojektowany przez biuro projektowe Uralmash (7TM) z jekaterynburga od jesieni 1944 roku do wiosny 1945 roku. Był używany jako podwozie czołgu średniego T-44 i miał zastąpić SU-100, który sam wszedł do służby w Armii Czerwonej dopiero pod koniec 1944 roku. Dwa prototypy Uralmash-1 z innym uzbrojeniem zostały zbudowane na początku 1945 roku, jeden z 100 mm D-10 działo zbiornika, drugi z 122 mm D-25S działo pancerne. Podczas gdy produkcja masowa była początkowo zalecana, koniec wojny z Niemcami w maju 1945 roku ostatecznie spowodował anulowanie projektu z powodu braku konieczności. Jeśli Uralmash-1 wszedł do służby, Wariant 100 mm zostałby oznaczony jako SU-101 (СУ-101), podczas gdy wariant 122 mm zostałby oznaczony jako SU-102 (СУ-102), zgodnie z radzieckią nomenklaturą wojskową, gdzie etykieta "SU" oznaczała Samokhodnaya Ustanovka, czyli działo samobieżne.

Źródła: Su-101 Uralmash na Wiki

Tthe SU-101 Uralmash – prototyp armaty samobieżnej opracowany przez Związek Radziecki podczas II wojny światowej. Wykorzystywał podwozie czołgu średniego T-44 i był uzbrojony w działo D-10S kalibru 100 mm. SU-101 Uralmash miał unikalną konstrukcję z komorą silnika z przodu i komorą załogi z tyłu, co zmniejszyło całkowitą długość i poprawiło rozkład masy pojazdu. SU-101 Uralmash miał również gruby przedni pancerz 90 mm i pochyłą nadbudówkę 122 mm, dzięki czemu był dobrze chroniony przed ostrzałem wroga.
SU-101 Uralmash był jednym z dwóch wariantów projektu Uralmash-1, drugim był SU-102 z armatą D-25S kalibru 122 mm. SU-101 Uralmash został przetestowany w 1945 roku, ale nie został przyjęty do produkcji seryjnej ze względu na koniec wojny i pojawienie się nowych konstrukcji czołgów.