Michael Forrest – DE VERDEDIGING VAN DE DARDANELLEN: van bombardementen tot slagschepen

De Straat van Dardanellen, die Europa en Azië-Anatolië scheidt, werd in de 15e eeuw versterkt met enorme bronzen bombardementen en de geschiedenis heeft bewezen dat ongewenste schepen een formidabele handschoen moeten oppakken. Op 18 maart 1915 probeerde een machtige vloot van Britse en Franse oorlogsschepen de kustverdediging van de Dardanellen te overweldigen om mijnenvegers in staat te stellen de Straat te ontruimen. De aanval mislukte tegen enorme kosten; Drie schepen zonken en drie andere raakten zwaar beschadigd. Door vele informatiedraden samen te brengen, waaronder uittreksels van Britse inlichtingenbronnen die eerder hadden vastgesteld dat een zeeaanval alleen niet zou slagen; dit definitieve werk onderzoekt de tekortkomingen van de strategie van Winston Churchill en identificeert de tekortkomingen van het plaatsen van oorlogsschepen tegen kustversterkingen. Het onvermogen van de geallieerden om de Straat onder controle te krijgen, maakte de rampzalige geallieerde invasie van Gallipoli noodzakelijk, die het leven kostte aan zo'n 250.000 mannen. Vanaf de 19e eeuw vertrouwden het Ottomaanse leger en de Turkse kustverdediging volledig op de Duitse firma Krupp voor wapens. De auteur beschrijft hoe deze keuze een cruciaal element was voor de succesvolle verdediging van de Dardanellen. Veel van de vestingwerken op het schiereiland Gallipoli en de Aziatische kust zijn nog steeds toegankelijk. De Verdediging van de Dardanellen identificeert degenen die kunnen worden bezocht, waarvan vele nog steeds vernielde kanonnen hebben geplaatst.