Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Εκδότη | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Θέμα | GAZ 64-67 |
| Αναφορά | 227 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «GAZ 64-67 – Wydawnictwo 227» .
Πηγή: Gas στη Βικιπαίδεια
Θεάσεις : 565
ΓΚΑΖ 64-67 – Γουινταγουνίκτβο 227
Αρχεία Συγγραφέων: SdΚφζ.000
Ντιρλεγουάνγκερ – Γουινταγουόνικ δύο
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Εκδότη | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Τίτλο | SS-Στουρμμπριγκάντ Ντιρλεγουάνγκερ |
| Αναφορά | 225 |
| Περιγραφή | Revue « Dirlewanger – Wydawnictwo 225 » |
Η 36η Μεραρχία Γρεναδίερ των SS SS-Στουρμμπριγκάντ Ντιρλεγουάνγκερ était l’une des 38 divisions de Waffen-SS durant la Seconde Guerre mondiale. Elle fut, avec la Brigade Kaminski, la plus impitoyable division SS de la guerre.L’unité est tout d’abord constituée de braconniers allemands afin d’en exploiter les compétences pour “traquer” les partisans à l’arrière du front russe. Puis, en 1941, lorsqu’Oskar Ντιρλεγουάνγκερ, son commandant originel, reçoit l’ordre de sécuriser les arrières du front de l’est, la troupe est renforcée par des prisonniers de l’armée soviétique.
Ensuite, au fur et à mesure que la guerre avancera, la Sondereinheit (unité spéciale) deviendra un bataillon puis une brigade, et finalement une division en recrutant d’anciens détenus de camps de concentration parmi les prisonniers de droit commun ou politique ainsi que des soldats allemands de la Wehrmacht et des SS condamnés. Ces deux dernières catégories constitueront la majorités des effectifs. Dès lors, on admet qu’il s’agit d’une unité disciplinaire. Les profils des soldats étant dès l’origine peu reluisants, cela explique pourquoi, dès le départ, les hommes de la brigade commettront un nombre difficilement quantifiable d’atrocités, à l’arrière du front, notamment en Biélorussie, dans des activités de traque et de répression.
Views : 1364
Επιχείρηση Φθινόπωρο Blau 1942 – Γουινταβνίτβο Μιλιτάρια 218
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Τίτλο | Επιχείρηση Πτώση Blau 1942 |
| Αναφορά | 218 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα το βιβλίο «Επιχείρηση Πτώση Blau 1942 – Wydawnictwo Μιλιτάρια 218».
Ιστορία:
Η λειτουργία Φθινοπωρινή Blau (« cas bleu ») désigne l’offensive de la Wehrmacht sur le front de l’Est au cours de l’été 19422. L’offensive est nommée ainsi car les plans de guerre allemands étaient des « cas ». Cette opération est la continuation de l’opération Barbarossa qui n’avait pas rempli tous ses objectifs l’année précédente. Le Groupe d’armées Sud (Heeresgruppe Süd) de la Wehrmacht fut divisé en deux groupes d’armées : Le A et le B (Heeresgruppe A et B). L’offensive allemande devait résoudre deux problèmes : La résistance acharnée de l’Armée rouge qui occupait une position défensive à l’ouest de la Volga (une importante voie de ravitaillement fluviale)) et le manque d’essence en sécurisant les champs de pétrole du Caucase.
L’opération était risquée car les groupes d’armées allemands devaient accomplir deux objectifs, dans une zone peu développée à des milliers de kilomètres de l’Allemagne et en affrontant cinq fronts soviétiques (similaires aux groupes d’armées allemands). Ceux-ci étaient du nord au sud : Le Front de Voronej, le Front sud-ouest, le Front du Don, le Front de Stalingrad et le Front Transcausien. De plus pour atteindre les champs pétrolifères de Bakou, l’armée allemande devait franchir les monts du Caucase Initialement l’offensive allemande connut des succès considérables. Cependant, la victoire soviétique lors de la bataille de Stalingrad força le repli les troupes de l’Axe qui passèrent près de la destruction totale lors de l’opération Saturne.
Πηγή: Wikipedia
Views : 1057
Γαλλία 1944 – Γουινταβνίτβο Μιλιτάρια 216
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Θέμα | France 1944 |
| Αναφορά | 216 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «France 1944 – Wydawnictwo Militaria 216» .
La Libération de la France est la période qui voit, à la fin de la Seconde Guerre mondiale, la reprise progressive par les forces alliées des régions de la France métropolitaine occupées depuis 1940 par les armées de l’Axe.
Sur le plan politique, elle se traduit par la fin de l’occupation allemande, la fin du régime de Vichy et l’établissement du Gouvernement provisoire de la République française.
Συνεχίστε την ανάγνωση Πηγή: Wikipedia
Views : 406
Sdkfz 251 – Γουίνταβνικττο Μιλιτάρια 215
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Θέμα | Sdkfz.251 |
| Αναφορά | 215 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «Sdkfz.251 – Wydawnictwo Militaria 215» .
Le Sonderkraftfahrzeug 251 (ΙΠΦζ 251) (littéralement : véhicule de combat spécial) était un véhicule blindé allemand semi-chenillé de combat construit durant la Seconde Guerre mondiale, qui fut produit tout au long du conflit. Sa classification dans la Heer correspond à Schützenpanzer (Véhicule de combat d’infanterie). Il était essentiellement destiné à équiper les Panzerdivisions et les unités de Panzergrenadieren et partageait de nombreux éléments mécaniques avec le SdKfz 7.Πηγή: Wikipedia
Views : 1114
M3 Ημι-διαδρομή - Περπατήστε γύρω
M3 Half-track | |
|---|---|
| Χώρα | Ηπα |
| Ρόλο | Ημι-σιδηροτροχιά τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού |
| Περίοδο | Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ψυχρός Πόλεμος |
| Χτισμένο | 15000+ |
Teh M3 Ημι-τροχιά, γνωστό επίσημα ως Carrier, Personnel Half-track M3, ήταν ένα αμερικανικό τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού μισής τροχιάς που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Συμμάχους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και στον Ψυχρό Πόλεμο.
Θεάσεις : 4056
Τ-26 – Γουινταβνίτβο Μιλιτάρια 193
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Θέμα | Τ-26 |
| Αναφορά | 193 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «T-26 – Wydawnictwo Militaria 193» .
Το T-26 είναι ένα ελαφρύ άρμα μάχης που συνοδεύει το πεζικό που παρήχθη από την ΕΣΣΔ από το 1931 έως το 1941, σχεδόν δώδεκα χιλιάδες αντίτυπα. Εμπνευσμένο από το Vickers 6-Ton, του οποίου η άδεια παραγωγής είχε αγοραστεί από τους Βρετανούς, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα άρματα μάχης της δεκαετίας του 1930. Αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά των τεθωρακισμένων δυνάμεων του Κόκκινου Στρατού το 1941, αλλά μετά τις τρομακτικές απώλειες που υπέστη κατά τη διάρκεια της γερμανικής επίθεσης, έχασε γρήγορα αυτόν τον ρόλο από πιο σύγχρονα άρματα μάχης και μέχρι τα μέσα του 1942 υποβιβάστηκε σε δευτερεύοντες ρόλους.
Πηγή: Wikipedia
Views : 558
Μεραρχίες Πάντσερ 1944-1947 – Wydawnictwo Militaria 213
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Αναφορά | 213 |
| Θέμα | Panzer Divisions 1943-1947 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «Panzer Divisions 1944-1947 – Wydawnictwo Militaria 213» .
La Panzerdivision (au pluriel Panzerdivisionen, abréviation : Pz-Div) est le nom allemand équivalent de la division blindée. Panzerdivision est souvent utilisé en français pour désigner la division blindée de l’armée allemande durant la Seconde Guerre Mondiale.
Πηγή: Wikipedia
Views : 746
Λες Σαρς ντε Σταλίν – Γουινταβνίτβο Μιλιτάρια 212
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Wydγουνίτβο Μιλιέντα |
| Θέμα | Les Chars de Staline |
| Αναφορά | 212 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «Les Chars de Staline – Wydawnictwo Militaria 212» .
Ο Κόκκινος Στρατός (ρωσικά: Красная Армия, ή ακριβέστερα Рабоче-крестьянская Красная Армия, Raboche-krestyanskaya Krasnaya Armya, "Κόκκινος Στρατός Εργατών και Αγροτών") ήταν ο στρατός που ιδρύθηκε στην πρώην Ρωσική Αυτοκρατορία από τη νέα μπολσεβίκικη δύναμη, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, προκειμένου να καταπολεμήσει την αντεπανάσταση των Λευκών Στρατών που υποστηρίχθηκαν από ξένες δυνάμεις (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχοσλοβακία, Ηνωμένες Πολιτείες, Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας). Ο όρος κόκκινο έχει επαναστατική χροιά.
Πηγή: Wikipedia
Θεάσεις : 461
Τ-37 Τ-38 Τ-40 – Γουινταβνίτβο Μιλιτάρια 211
Wydγουνίτβο Μιλιέντα | |
|---|---|
| Σειρά | Γενικός Στρατιωτικός |
| Θέμα | Chars légers T-37 T-38 T-40 |
| Περίοδο | Seconde guerre mondial |
| Αναφορά | 211 |
Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «T-37 T-38 T-40 – Wydawnictwo Militaria 211» .
Η δεξαμενή Τ-37 est le premier d’une longue série de chars légers amphibies soviétiques, qui fut développé au début des années 1930. La production de 1933 à 1936 totalisa 2 627 exemplaires de toutes les versions. Les premiers construits, le furent par rivetage, ce qui posait des problèmes de flottaison, on passa rapidement à un assemblage par soudure. 2 225 étaient en service au moment de l’opération Barbarossa. Il fut employé jusqu’en 1943 pour les opérations amphibies et la reconnaissance en particulier à Sébastopol en 1941 et 1942 et lors du débarquement en Crimée en décembre 1941.
Πηγή: T-37 στη Βικιπαίδεια
Views : 414