Αρχεία Συγγραφέων: SdΚφζ.000

Υπογεγραμμένη τεκμηρίωση Wydγουνίτβο Μιλιέντα le livre «Char T-34/85 – Wydawnictwo 275» .

Le T-34 est un char moyen entré en service en 1940 au sein de l’armée rouge. Il constitue à l’époque un remarquable équilibre entre les trois facteurs majeurs qui définissent la qualité d’un blindé, à savoir : la puissance de feu, la protection et la mobilité. Cette réussite en fait l’un des atouts de l’Union soviétique face à l’invasion de la Wehrmacht. Celle-ci devra d’ailleurs, pour le contrer, revoir sa politique de conception de blindés en mettant au point, par exemple, le Panzer-V ‘Panther’, qui empruntait une partie de ses caractéristiques techniques au T-34. Bien que rapidement dépassé lui même par les productions étrangères, le T-34 va tout de même rester en production de 1940 à 1958, avec un total d’unités produites estimé à 84 070 exemplaires, ce qui en fait le second char le plus produit de tous les temps, juste derrière ses successeurs, les T-54 et T-55.

Απόγονος των γρήγορων αρμάτων μάχης BT που σχεδιάστηκαν από την ομάδα του I. Koshkin στο Χάρκοβο, το T-34 εισήγαγε πολλές τεχνολογικές καινοτομίες, όπως η χρήση κινητήρα ντίζελ από κράμα αλουμινίου, φαρδιές ερπύστριες και κεκλιμένες πλάκες θωράκισης γύρω. Δεν ήταν χωρίς ελαττώματα, για παράδειγμα, με τον διθέσιο πυργίσκο του και την έλλειψη εξοπλισμού μετάδοσης, γεγονός που έκανε την τακτική του χρήση μάλλον πρωταρχική και προκάλεσε πολλές απώλειες, αλλά και αμφισβητήσιμη μηχανική αξιοπιστία. Αλλά όπως και το αμερικανικό ισοδύναμό του, το Sherman M4, έδειξε μια ορισμένη ικανότητα εξέλιξης και πάνω απ 'όλα μια ευκολία κατασκευής που το έκανε διαθέσιμο σε πολύ μεγάλους αριθμούς, γεγονός που εξασφάλισε την εξαιρετική μακροζωία του, με 27 χώρες να το χρησιμοποιούν ακόμα το 1996. Η επίδρασή του στην ανάπτυξη των αρμάτων μάχης ήταν επίσης βέβαιη, καθώς συχνά θεωρείται ως ένα από τα άρματα μάχης που χρησιμοποιήθηκε για να καθορίσει την έννοια του κύριου άρματος μάχης.

Πηγή: Wikipedia