Tthe Fairchild C-119 Latający Boxcar (oznaczenie Marynarki Wojennej i Korpusu Piechoty Morskiej R4Q) był amerykańskim wojskowym samolotem transportowym opracowanym na podstawie Fairchild C-82 Packet z czasów II wojny światowej, przeznaczonym do przewożenia ładunków, personelu, pacjentów i sprzętu zmechanizowanego oraz do zrzucania ładunków i żołnierzy na spadochronie. Pierwszy C-119 wykonał swój pierwszy lot w listopadzie 1947 roku, a do czasu zaprzestania produkcji w 1955 roku zbudowano ponad 1 100 C-119. Jego zdolność do transportu ładunków i niezwykła konstrukcja z podwójnym wysięgnikiem przyniosły mu przydomek "Flying Boxcar".
Źródła: Fairchild C-119G Flying Boxca na Wikipedii
Więcej informacji:
The Fairchild C-119 Flying Boxcar was a military transport aircraft developed by Fairchild Aircraft in the late 1940s. It was an improved version of the Fairchild C-82 Packet, which was designed during World War II to carry cargo, personnel, and paratroopers. The C-119 had a distinctive twin-boom tail that allowed easy access to the large cargo compartment. It could carry up to 14.5 tons of payload, 64 paratroopers, or 35 litter patients. It was powered by two radial engines, either Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major or Wright R-3350 Duplex Cyclone, depending on the model. The C-119 first flew in November 1947 and entered service with the US Air Force, Navy, and Marine Corps in 1950. It also served with several other countries, such as Canada, Belgium, Italy, and India. The C-119 was used in various missions, including airlift, air drop, medevac, and gunship. It was retired from US service in 1974, after more than 1,100 aircraft were built.