de Havilland Canada DHC-1 Chipmunk – Zdjęcia & Filmy

Tthe de Havilland Kanada DHC-1 Wiewiórka to tandemowy, dwumiejscowy, jednosilnikowy samolot szkolno-treningowy zaprojektowany i opracowany przez kanadyjskiego producenta samolotów de Havilland Canada. Został opracowany krótko po II wojnie światowej i sprzedawany w dużych ilościach w latach powojennych, będąc zwykle wykorzystywanym jako zamiennik dwupłatowca de Havilland Tiger Moth.

Źródła: de Havilland Canada DHC-1 Chipmunk na Wikipedii

de Havilland Canada DHC-1 Chipmunk był jednosilnikowym, dwumiejscowym, jednopłatowym samolotem szkolno-treningowym, który został zaprojektowany i opracowany przez de Havilland Canada pod koniec lat 40. Miał on zastąpić dwupłatowiec de Havilland Tiger Moth, który był szeroko wykorzystywany do szkolenia pilotów podczas II wojny światowej. Wiewiórka miała metalowy kadłub i skrzydła pokryte tkaniną, a także przesuwaną osłonę, która zapewniała doskonałą widoczność zarówno instruktorowi, jak i uczniowi. Wiewiórka była napędzana silnikiem de Havilland Gipsy Major 8 o mocy 145 KM.
Pierwszy prototyp Wiewiórki został oblatany 22 maja 1946 roku, pilotowany przez Pata Fillinghama, pilota doświadczalnego z firmy macierzystej w Anglii. Lot zakończył się sukcesem, a samolot wykazał się dobrymi właściwościami pilotażowymi i użytkowymi. Królewskie Kanadyjskie Siły Powietrzne (RCAF) zamówiły 113 wiewiórek do szkolenia podstawowego, podczas gdy Królewskie Siły Powietrzne (RAF) wybrały je jako swój standardowy podstawowy samolot szkolno-treningowy po konkursie z Fairey Primer. RAF zamówił 735 wiewiórek, które zostały zbudowane na licencji przez de Havillanda w Anglii w Hatfield i Chester. Wiewiórka służyła również w wielu innych siłach powietrznych na całym świecie, w tym w Portugalii, gdzie została zbudowana na licencji OGMA.
Wiewiórka była lubiana przez pilotów ze względu na swoją zwinność i responsywność, a także była zdolna do wykonywania manewrów akrobacyjnych. Był również używany do różnych celów cywilnych, takich jak opryskiwanie upraw, holowanie szybowców, wyścigi lotnicze i transport osobisty. Wiele byłych wojskowych wiewiórek zostało sprzedanych prywatnym właścicielom i aeroklubom po wycofaniu ze służby. Niektóre z nich zostały zmodyfikowane za pomocą mocniejszych silników lub innych zadaszeń, aby dopasować je do różnych potrzeb. Wiewiórka pozostawała w służbie RAF do 1996 roku, kiedy to została zastąpiona przez Scottish Aviation Bulldog. Dziś setki wiewiórek nadal latają po całym świecie jako samoloty historyczne lub rekreacyjne.