Curtiss-Wright XP-55 Ascender – Zdjęcia i filmy

Tthe Curtiss-Wright XP-55 Wznoszący się CW-24 – amerykański prototypowiec z lat 40., zbudowany przez Curtiss-Wright. Wraz z Vultee XP-54 i Northrop XP-56, powstała z propozycji Amerykańskiego Korpusu Powietrznego Armii R-40C wydanej 27 listopada 1939 dla samolotów o zwiększonej wydajności, uzbrojeniu i widoczności pilotów nad istniejącymi myśliwcami; pozwoliło to w szczególności na niekonwencjonalne konstrukcje samolotów. Bardzo nietypowa konstrukcja jak na swoje czasy, miała konfigurację canard, silnik zamontowany z tyłu, zamiatane skrzydła i dwa pionowe ogony. Ze względu na konstrukcję popychacza, sarkastycznie nazywano go "Ass-ender". Podobnie jak XP-54, Ascender został początkowo zaprojektowany dla silnika Pratt & Whitney X-1800 i musiał zostać przeprojektowany, gdy ten projekt silnika został anulowany. Był to również pierwszy samolot myśliwski Curtiss, który używał podwozia trójkołowego.

Źródła: Curtiss-Wright XP-55 Ascender na Wikipedii

The Curtiss-Wright XP-55 Ascender was a prototype fighter aircraft that featured an unconventional design with a canard configuration, a rear-mounted engine, swept wings and two vertical tails. It was built by the Curtiss-Wright Corporation in response to a proposal from the United States Army Air Corps for a high-performance fighter with improved armament, pilot visibility and aerodynamics. The XP-55 was one of three experimental aircraft, along with the Vultee XP-54 and the Northrop XP-56, that resulted from this proposal.
The XP-55 was originally designed to use the Pratt & Whitney X-1800 engine, but this engine was canceled and replaced by the Allison V-1710 engine. The armament consisted of four 0.50 in (12.7 mm) machine guns mounted in the nose. The XP-55 had a propeller jettison lever in the cockpit to allow the pilot to bail out safely without hitting the propeller. The XP-55 was also the first Curtiss fighter to have tricycle landing gear.
Pierwszy XP-55 został oblatany 19 lipca 1943 roku, pilotowany przez J. Harveya Graya, pilota testowego Curtiss. Testy w locie ujawniły kilka problemów z samolotem, takich jak nadmierny rozbieg, słaba stabilność, niska zwrotność oraz tendencja do przeciągnięcia i buksowania. Drugi XP-55 rozbił się 15 listopada 1943 roku podczas pokazów lotniczych, zabijając pilota. Trzeci XP-55 został zmodyfikowany z większym pionowym ogonem i płetwą brzuszną, aby poprawić stabilność, ale nadal działał słabo w porównaniu z innymi myśliwcami tamtych czasów. Program XP-55 został anulowany w 1944 roku po zbudowaniu i oblataniu tylko trzech prototypów.