Northrop JB-1 Bat – Foto's & Video's

De Noordrop JB-1 "Bat" was een Amerikaanse grond-grond-tot-oppervlakte kruisraket die een prototype straalaangedreven vliegende vleugel was. Het MX-543-programma van de United States Army Air Forces werd in september 1942 gestart om in licentie gebouwde versies van de straalmotor van Frank Whittle (General Electric J31) te gebruiken. De Northrop Corporation werd eind 1943 gecontracteerd en er werden slechts 10 JB-1 casco's gebouwd. Een bemande versie werd gesleept voor de 1e vlucht op "27 augustus 1943", vanaf Rogers Dry Lake en een zweefvliegtuigversie werd gelanceerd vanaf een raketaangedreven slee en stortte neer in december 1944. Een onbemande JB-1 aangedreven door een geïmproviseerde General Electric B-1 turbojet met een spanwijdte van 28 voet 4 inch (8,64 m) maakte zijn 1e vlucht vanaf Eglin Field's Santa Rosa Island, Florida, op 7 december 1944, en crashte 400 meter van de railwerper.

Bron: Northrop JB-1 Bat op Wikipedia

De Northrop JB-1 Bat was een straalaangedreven vliegende vleugel kruisraket ontwikkeld door Northrop Corporation tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was bedoeld als een oppervlakte-tot-oppervlakte wapen dat een bom van 900 kg (2000 lb) kon afleveren op een doel tot 400 km (250 mijl) afstand. De JB-1 Bat was geïnspireerd op de Duitse V-1 vliegende bom, die in 1942 door de geallieerden werd ontdekt. De JB-1 Bat gebruikte twee General Electric B-1 turbojetmotoren, die waren afgeleid van een turbosupercharger-ontwerp. De JB-1 Bat had een spanwijdte van 10,4 m (34 ft) en een lengte van 6,4 m (21 ft). Het had een maximale snelheid van 640 km / h (400 mph) en een kruissnelheid van 480 km / h (300 mph).
De JB-1 Bat werd getest als bemand zweefvliegtuig en als onbemande raket. De eerste vlucht van de zweefvliegtuigversie vond plaats op 27 augustus 1944, met testpiloot Harry Crosby aan de knoppen. De eerste lancering van de raketversie vond plaats op 7 december 1944, maar deze mislukte door een motorstoring en een onjuiste instelling van de raket. De JB-1 Bat had last van veel technische problemen, zoals motorstoringen, structurele complexiteiten en problemen met overgewicht. Northrop probeerde het ontwerp te verbeteren door een Ford pulse jet motor te gebruiken in plaats van de GE B-1 turbojet motoren, wat resulteerde in de JB-10 variant. De JB-10 had echter ook slechte prestaties en betrouwbaarheid. Het JB-1 Bat-programma werd in 1946 geannuleerd na slechts 13 vluchten, waarvan er geen enkele succesvol was.