Lockheed Electra 12 – Foto's & Video's

De Lockheed Model 12 Electra Junior, beter bekend als de Lockheed 12 of L-12, is een achtzits, zes-passagiers volledig metalen tweemotorig transportvliegtuig van de late jaren 1930 ontworpen voor gebruik door kleine luchtvaartmaatschappijen, bedrijven en rijke particulieren. Een verkleinde versie van de Lockheed Model 10 Electra, de Lockheed 12 was niet populair als een vliegtuig, maar werd veel gebruikt als een bedrijfs- en overheidsvervoer. Verschillende werden ook gebruikt voor het testen van nieuwe luchtvaarttechnologieën.

Bron: Lockheed Electra 12 op Wikipedia

De Lockheed Electra 12 was een tweemotorig, volledig metalen eendekker vliegtuig ontwikkeld door de Lockheed Aircraft Corporation in de late jaren 1930. Het was ontworpen als een kleinere versie van de Lockheed Model 10 Electra en was bedoeld om te concurreren met de Boeing 247 en Douglas DC-2. De Electra 12 had een capaciteit van 12 passagiers en een bemanning van twee, en werd aangedreven door twee Pratt & Whitney R-985 Wasp Junior radiale motoren. Het had een intrekbaar landingsgestel, een propeller met variabele spoed en een gestroomlijnde romp. De Electra 12 vloog voor het eerst op 23 juni 1936 en kwam in september 1937 in dienst bij Northwest Airlines.
Het werd ook gebruikt door verschillende andere luchtvaartmaatschappijen, waaronder American Airlines, Pan American Airways en Transcontinental en Western Air. De Electra 12 werd geprezen om zijn snelheid, comfort en betrouwbaarheid en vestigde verschillende records voor transcontinentale vluchten. Het kreeg echter te maken met stevige concurrentie van de Douglas DC-3, die een grotere capaciteit en lagere bedrijfskosten had. De productie van de Electra 12 eindigde in 1941, nadat er 130 vliegtuigen waren gebouwd. Sommigen van hen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog omgebouwd tot militair transport of verkenningsrollen, en anderen bleven tot de jaren 1950 in de burgerluchtvaart vliegen.