Supermarine Walrus – Φώτο & Βίντεο

Συλλογή φωτογραφιών ενός Υπερμαρίνη Θαλάσσιος Ίππος, The Supermarine Walrus (originally known as the Supermarine Seagull V) was a British single-engine amphibious biplane reconnaissance aircraft designed by R. J. Mitchell and first flown in 1933. It was operated by the Fleet Air Arm (FAA) and also served with the Royal Air Force (RAF), Royal Australian Air Force (RAAF), Royal New Zealand Navy (RNZN) and Royal New Zealand Air Force (RNZAF). It was the first British squadron-service aircraft to incorporate in one airframe a fully retractable main undercarriage, completely enclosed crew accommodation and all-metal fuselage

Πηγή: Υπερμαρίνη Θαλάσσιος Ίππος στο Wiki

Το Supermarine Walrus ήταν ένα μονοκινητήριο αμφίβιο διπλάνο σχεδιασμένο από τον Reginald Mitchell και χρησιμοποιήθηκε για ναυτική αναγνώριση. Λειτουργούσε από το Αεροπορικό Σκέλος του Στόλου και επίσης υπηρέτησε με τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, τη Βασιλική Αυστραλιανή Πολεμική Αεροπορία, τη Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία, το Βασιλικό Ναυτικό της Νέας Ζηλανδίας και τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία της Νέας Ζηλανδίας. Ήταν το πρώτο βρετανικό αεροσκάφος που διέθετε πλήρως ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης, πλήρως κλειστό πιλοτήριο και πλήρως μεταλλική άτρακτο. Εκτοξεύτηκε με καταπέλτες από πλοία και μπορούσε να μεταφέρει βόμβες και γομώσεις βάθους.
Είχε έναν ακτινικό κινητήρα Bristol Pegasus VI τοποθετημένο σε μια ατράκτο κάτω από την άνω πτέρυγα και μια έλικα τεσσάρων λεπίδων σε διαμόρφωση ώθησης. Είχε άνοιγμα φτερών 14 m, μήκος 10,2 m, ύψος 4,6 m και μέγιστη ταχύτητα 215 km/h. Είχε δύο ή τρία πολυβόλα Vickers K για οπλισμό. Είχε το παρατσούκλι "Shagbat" ή "Steam-pigeon" από τα πληρώματά του. Παρήχθη από το 1933 έως το 1944 και συνολικά κατασκευάστηκαν 740 θαλάσσιοι ίπποι σε τρεις παραλλαγές: ο γλάρος V και ο θαλάσσιος ίππος I με μεταλλικό κύτος και ο ξύλινος θαλάσσιος ίππος II.