de Havilland DH.88 Comet – Zdjęcia & Video

Tthe De Havilland DH.88 Kometa was a two-seat, twin-engined aircraft developed specifically to participate in the 1934 England-Australia MacRobertson Air Race from the United Kingdom to Australia. Development of the DH.88 had been initiated at the behest of British aviation pioneer Geoffrey de Havilland, along with the support of de Havilland’s board, being keen to garner prestige from producing the victorious aircraft as well as to gain from the research involved in producing it. The DH.88 was designed by Arthur Ernest Hagg around the specific requirements of the race; Hagg produced a relatively innovative design for the era in the form of a stressed-skin cantilever monoplane, complete with an enclosed cockpit, retractable undercarriage, landing flaps, and variable-pitch propellers.

Źródła: de Havilland DH.88 Kometa na Wikipedii

De Havilland DH.88 Comet był niezwykłym samolotem, który osiągnął sławę i chwałę w 1934 MacRobertson Air Race z Anglii do Australii. Został zaprojektowany i zbudowany przez de Havilland Aircraft Company w bardzo krótkim czasie, przy użyciu innowacyjnych technik i materiałów. Comet był eleganckim, dwusilnikowym jednopłatem z drewnianą konstrukcją, chowanym podwoziem, śmigłami o zmiennym skoku i opływowym kokpitem. Napędzany był dwoma zmodyfikowanymi silnikami Gipsy Six, które dawały mu prędkość maksymalną ponad 320 km/h. Kometa mogła latać do 4000 stóp na jednym silniku i miała zasięg 4 100 km.
Trzy komety zostały zamówione przez prywatnych właścicieli na wyścig, każda pomalowana na inny kolor: G-ACSS Grosvenor House (czerwony), G-ACSP Black Magic (czarny) i G-ACSR Reine Astrid (zielony). Musieli stawić czoła ostrej konkurencji ze strony 17 innych samolotów, w tym samolotu pasażerskiego Douglas DC-2 i dwóch bombowców Fairey Fox. Wyścig rozpoczął się 20 października 1934 roku na torze Mildenhall w hrabstwie Suffolk, a zakończył 23 października na torze Flemington Racecourse w Melbourne. Komety spisywały się wyjątkowo dobrze, ustanawiając po drodze kilka rekordów. Grosvenor House, pilotowany przez C.W.A. Scotta i Toma Campbella Blacka, wygrał wyścig w 71 godzin, pokonując DC-2 o ponad jeden dzień. Black Magic, pilotowany przez Jima i Amy Mollison, był drugi, dopóki nie musiał wycofać się w Allahabadzie z powodu problemów z silnikiem. Reine Astrid, pilotowana przez Owena Cathcarta-Jonesa i Kena Wallera, zajęła czwarte miejsce po zrobieniu objazdu, aby dostarczyć materiał filmowy z wyścigu.
Komety nadal tworzyły historię po wyścigu, ponieważ były wykorzystywane do różnych celów, takich jak dostarczanie poczty, próby rekordów i ocena wojskowa. Grosvenor House został sprzedany rządowi portugalskiemu i przemianowany na Salazar. Rozbił się w 1937 roku podczas próby rekordowego lotu z Lizbony do Rio de Janeiro. Czarna magia została odzyskana i sprzedana rządowi francuskiemu, gdzie została wykorzystana do testowania nowego sprzętu. Został zniszczony przez niemieckie bomby w 1940 roku. Reine Astrid została kupiona przez de Havillanda i przemianowana na Sierotę. Był używany do badań i rozwoju, dopóki nie został złomowany w 1947 roku. Po wyścigu zbudowano jeszcze dwie komety: G-ADEF Boomerang i G-AEYE Comet. Były również używane do różnych lotów i eksperymentów, dopóki nie zostały wycofane.
De Havilland DH.88 Comet był niezwykłym samolotem, który zademonstrował potencjał szybkich podróży lotniczych i zainspirował przyszłe projekty, takie jak de Havilland Mosquito i de Havilland Comet jet. Zawładnął także wyobraźnią publiczności i stał się symbolem brytyjskiej doskonałości lotniczej.