Działo przeciwlotnicze 37 mm

Działo przeciwlotnicze 37 mm

KrajuRadzieckiego
TypuDziało obrony powietrznej
Okres1939-1945
Zbudowany20.000

37 mm automatyczne działo przeciwlotnicze M1939 (61-K) (ros. 37-мм автоматическая зенитная пушка образца 1939 года (61-К)) – radzieckie działo przeciwlotnicze kalibru 37 mm opracowane pod koniec lat 1930. i używane podczas II wojny światowej. Wersja lądowa została zastąpiona w służbie radzieckiej przez ZSU-57-2 w 1950 roku. Działa tego typu były z powodzeniem używane na całym froncie wschodnim przeciwko bombowcom nurkującym i innym celom na niskich i średnich wysokościach. Miał również pewną przydatność przeciwko lekko opancerzonym celom naziemnym. Załogi dział 37 mm AD zestrzeliły 14 657 samolotów Osi. Średnia ilość amunicji 37 mm do zestrzelenia jednego samolotu wroga wynosiła 905 nabojów.

Źródła: 37mm M1939 na Wiki

Działo przeciwlotnicze 37 mm Walk Around
FotografVerwolf (werwowolf)
LokalizacjaNiewiedzy
Zdjęcia16
Czekaj, Wyszukiwanie 37mm M1939 zdjęcia dla Ciebie...

Podobne zestawy:

Znajdź zestawy w serwisie eBay:

Szukaj w serwisie eBay
Szukaj tego, czego potrzebujesz, Sugerujemy to, ale to ty decydujesz
...
Więcej informacji:

Armata przeciwlotnicza 37 mm była rodzajem broni używanej przez różne kraje podczas II wojny światowej. Został zaprojektowany do zestrzeliwania samolotów wroga na niskich i średnich wysokościach, przy użyciu pocisków odłamkowo-burzących lub przeciwpancernych. Kaliber 37 mm został wybrany, ponieważ oferował dobrą równowagę między masą, prędkością wylotową, szybkostrzelnością i celnością. Różne modele dział przeciwlotniczych 37 mm zostały wyprodukowane przez Niemcy, Stany Zjednoczone, Rumunię i Związek Radziecki, każdy z własnymi cechami i wydajnością. Niektóre z najbardziej znanych przykładów to:
– The 3.7 cm Flak 18/36/37, developed by Rheinmetall in Germany, was a fully automatic gas-operated cannon that could fire up to 160 rounds per minute. It had a three-legged platform mount that allowed 360 degrees of traverse and a maximum elevation of 85 degrees. It was used by the German army and air force, as well as by Romania and Bulgaria. – The 37 mm gun M1, developed by John M. Browning and Colt in the United States, was an anti-aircraft autocannon that could fire up to 120 rounds per minute. It had a four-wheeled trailer mount that allowed 360 degrees of traverse and a maximum elevation of 90 degrees. It was used by the US army and navy, as well as mounted on half-tracks and PT boats. – The 37 mm automatic air defense gun M1939 (61-K), developed by the Soviet Union, was an anti-aircraft autocannon that could fire up to 80 rounds per minute. It had a two-wheeled carriage mount that allowed 360 degrees of traverse and a maximum elevation of 85 degrees. It was used by the Soviet army and navy, as well as by China and North Korea. – The 37 mm gun M3, developed by the United States, was the first dedicated anti-tank gun fielded by US forces in numbers. It could fire up to 25 rounds per minute, using armor-piercing shells that could penetrate up to 25 mm of sloped armor at 500 yards. It had a split-trail carriage mount that allowed 60 degrees of traverse and a maximum elevation of 15 degrees. It was used by the US army and marines, as well as by Britain and France.
Działo przeciwlotnicze 37 mm odegrało ważną rolę w II wojnie światowej, zapewniając obronę powietrzną i wsparcie naziemne dla różnych armii i marynarki wojennej. Był skuteczny przeciwko nisko latającym samolotom, czołgom lekkim, pojazdom opancerzonym i celom piechoty. Jednak napotkał również ograniczenia, takie jak ograniczony zasięg, niska celność na dużych wysokościach, podatność na ogień przeciwbateryjny i przestarzałość z powodu rozwoju potężniejszych dział i szybszych samolotów.

Views : 4320

Jedna myśl nt. „Działo przeciwlotnicze 37 mm – Zdjęcia i wideo

Możliwość komentowania jest wyłączona.