Michael Forrest – OBRONA DARDANELI: od bombard do pancerników

Cieśniny Dardanelskie, które oddzielają Europę i Azję Anatolii, zostały ufortyfikowane w 15 wieku masywnymi bombardami z brązu, a historia udowodniła, że niepożądane statki muszą podjąć potężną rękawicę. 18 marca 1915 roku potężna flota brytyjskich i francuskich okrętów wojennych próbowała przełamać obronę brzegową Dardaneli, aby umożliwić trałowcom oczyszczenie cieśniny. Atak nie powiódł się ogromnym kosztem; Trzy statki zatopione, a trzy poważnie uszkodzone. Łącząc wiele wątków informacji, w tym wyciągi z brytyjskich źródeł wywiadowczych, które wcześniej ustaliły, że sam atak morski nie powiedzie się; Ta ostateczna praca analizuje wady strategii Winstona Churchilla i identyfikuje niedoskonałości stawiania okrętów wojennych przeciwko fortyfikacjom brzegowym. Niezdolność aliantów do kontrolowania cieśnin wymusiła katastrofalną inwazję aliantów na Gallipoli, która kosztowała życie około 250 000 ludzi. Od 19 wieku armia osmańska i obrona wybrzeża Turcji polegały całkowicie na niemieckiej firmie Krupp w zakresie broni. Autor opisuje, w jaki sposób wybór ten był kluczowym elementem skutecznej obrony Dardaneli.Wiele fortyfikacji na półwyspie Gallipoli i na wybrzeżu azjatyckim jest nadal dostępnych. Obrona Dardaneli identyfikuje te, które można odwiedzić, z których wiele wciąż ma rozbite działa.